İkiye ayrılır.
Birinci grupta, adı sanı belli bilimum şair, yazar, filozof vesaireden cümleler revaçtadır ve bunlardan yararlanılır.
İhtiyaca binaen bir kullanımdır.
Değişik sebepler ve ihtiyaçlar söz konusu olabilir.
Kah fakir, kah zaruri bir durumdur.
Lakin bu fakr-u zaruret dürümü bazen öyle ponçik ve manyak bir hal alır ki; hemen o ancık sıvımsı bir yapı planı baabında bizzat uydurulur.
Örneğin içinde cep telefonu geçen Nazım Hikmet şiirleri bile mevcuttur.
İkinci grupta ise, dağ çiçek kokulu, anonim şeyimsili sözler bulunur.
Börtü böcekten başlayıp penguen, zebra , kirpi ve tapire kadar uzanan bir skalada etinden sütüne insanlık modellemeleri sunulur.
Bunu yapanlar, genel olarak uğradıkları bir travma veya haksızlık karşısında "la bi-sittirn uleyn" demektense, kendilerini bu sevimcik doğa manzarası içerisinde buzağı- inek sevgiselliği ya da bal arısı- at sineği farklılığına dair simge ve yankılarla ifade etmek suretiyle, yaşadıkları gerilimi azaltma (veya minik intikamcıklar) peşinde olabilir.
Psikanalize açıktır.
Kır çiçeği önemli bir argümandır.
Kır çiçeği peşinde " çileci akıllılar" her daim vardır.
Laf da hazırdır.
-Güsel kokulu çiçeklerin peşinden koşarkene, ayağımızın altında bisürü kır çiçeği şoolur bilyon mueeaa?
Heaaa..
Ama cıngar da burda kopar zaten.
Çünkü tarihsiz bir talih kadar, dön gömlek salınır.
Kır çiçeği kimdir?.. Orkide aramak suç mudur?.. Öbürsü güsel kokulu diye orospu mudur? .. Koşan niye koşar?.. Ne zamandır yoldadır?..
Hepsini geçtim bi "öyküsü" var mıdır?..
Sana ne, bilmem, zaman, mekan, tarih, zart zurt..
Yoktur anasını satiim, hiçbiri yok.
Ama ne vardır ?
Kır çiçeği..
Tabi..
Bi kır çiçeği kalır geride, okul piyeslerinde büyük bi keyifle vurulup ölen çocuklar gibi..
Hey kır çiçeğii, kır çiçeğiieeaa!..
-benim!
-hayır benim!
-hayır sen koşansın bi kerem, güsel kokulu olan o!
-la bi durun kır çeçeği deyos şurda bi susunaleyn!
Böyle uzaaaar, gider.
İnsan denen varlık da çok bencil canııım, ne demezsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder